TRASA HISTORYCZNA OK. 20 KM.

Borzęcin (szkoła) - Granice - Granice (Bagno) - Waryś (Pasieka) Bielcza (Grady) - Bielcza (Góry) - Bielcza (kościół) - Granice - Bo rzęcin (kościół).

Wszystkich miłośników turystyki rowerowej zapraszamy na wycieczkę, której celem jest zwiedzenie malowniczego terenu położonego między Borzęcinem Górnym, a Bielcza i poznanie rzadko uczęszczanych szlaków rowerowych.

Wycieczkę rozpoczynamy z parkingu przy Zespole Szkół w Borzę-cinie. Stamtąd, przejeżdżając obok GOK-u kierujemy się w stronę zabytkowego kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Tu możemy zatrzymać się i rozpocząć zwiedzanie.

Następnie kierujemy się w stronę cmentarza, na którym znajdują się mogiły żołnierzy, poległych w czasie I wojny światowej. Wędrując aleją główną, możemy zobaczyć zabytkowe XIX wieczne nagrobki i grobowce należące do rodziny Sławomira Mrożka i literata Pawła Staśko.

Opuszczamy cmentarz i ruszamy w stronę Granic. Jadąc asfaltową drogą mijamy pola uprawne tzw. Gizówką (swoją nazwę zawdzięczają przynależności do wielmożnego pana Gizy).

Po przejechaniu ok. 700 m mijamy mały, biały mostek. Skręcając za nim w lewo, możemy dojechać do miejsca, w którym stała legendarna stara karczma. Po drodze mijamy figurki Matki Bożej - pierwsza pochodzi z 1929 r., druga z 1883 r.

Docieramy do Granic. Na drugiej krzyżówce skręcamy w lewo i leśną drogą dojeżdżamy do Warysia (Pasieki). Tu skręcamy w prawo i udajemy się w kierunku Bielczy. Po ok. 1,5 km skręcamy w lewo w leśną drogę.

Po prawej stronie mijamy Kamieniec, dawne kąpielisko i przystań dla wędkarzy. W tym miejscu możemy zrobić przerwę. Po krótkim odpoczynku ruszamy na południowy wschód. Leśną drogą docieramy do leśniczówki w Bielczy. Miłośnicy zwierząt mogą tu podziwiać stado danieli hodowanych przez miejscowe służby leśne.

Po przerwie wyjeżdżamy z leśniczówki i kierujemy się do centrum Bielczy pod bar.

Obok budynku skręcamy w lewo i po ok. 400 m dojeżdżamy do stadionu. Mijając go, kierujemy się w stronę lasu, gdzie możemy zobaczyć piękną Figurę Matki Bożej Niepokalanej i umocowane na drzewach stacje drogi krzyżowej. Jadąc dalej w lewo wąską dróżką dojeżdżamy do tzw. Piekiełka, gdzie znajduje się strzelnica oraz miejsce na rozpalenie ogniska.

Wracając, możemy zatrzymać się na stadionie i zagrać w piłkę plażową lub koszykówkę. Stamtąd kierujemy się do centrum Bielczy, gdzie warto zobaczyć zabytkowy neogotycki kościół pw. Matki Bożej Anielskiej wybudowany w 1908 r.

Spod kościoła ruszamy na północ i na rozwidleniu dróg kierujemy się w prawo. 300 m dalej zobaczymy cmentarz. Tu także znajdują się groby żołnierzy wielonarodowej armii austro-węgierskiej oraz zbiorowa mogiła Cyganów, mieszkających na Biedaczu, wymordowanych w czasie II wojny światowej.

Podążając w kierunku Warysia, można podziwiać piękne krajobrazy, w które wtapiają się punkty widokowe (ambony) przeznaczone dla myśliwych. Dojeżdżając do żwirowni, skręcamy w lewo w drogę do niej prowadzącą. Mniej więcej w jej połowie, (po lewej stronie, w małym lasku) znajduje się zapomniana zbiorowa mogiła mieszkańców okolic Bo-rzęcina, którzy w latach 30-tych XIX wieku masowo umierali na cholerę. Jest to tzw. cmentarz choleryczny.

Wyjeżdżając z polnej drogi, zobaczymy pod sosną starą zniszczoną upływem czasu, wapienną figurkę.

Tu skręcamy w prawo i jedziemy w stronę Granic. Po drodze mijamy las, który polecamy wszystkim miłośnikom popołudniowych spacerów, grzybiarzom, smakoszom owoców leśnych i amatorom aktywnego spędzania wolnego czasu. Nie brak tu bowiem rozmaitych dróżek, wydeptanych wśród leśnych gęstwin.

Po dotarciu do Granic, na skrzyżowaniu, skręcamy w lewo i kierujemy się w stronę Mostu Dworskiego. Tuż przed nim możemy skręcić w lewo, aby po pokonaniu 700 m zobaczyć Starą Zaporę.

Wracając wałem wzdłuż Uszwicy, mijamy kościół i jadąc prosto, kierujemy się w stronę szkoły. Tu na parkingu możemy zakończyć naszą wycieczkę.

TRASA KRAJOZNAWCZO - PRZYRODNICZA. OK. 25 KM
Borzęcin (szkoła) - Czarnawa - Białe Ługi - Borzęcin Dolny -Przymiarki - Borzęcin GOK

Wycieczkę rozpoczynamy spod Gimnazjum im. Jana Pawła II w Borzęcinie Górnym, udając się w kierunku północno-wschodnim w stronę Czarnawy, gdzie zatrzymujemy się na krótki spacer po lesie. W czerwcu możemy nazbierać jagód, a w miesiącach letnich i jesiennych różne gatunki grzybów. Po krótkiej przerwie znowu wsiadamy na rowery i wyruszamy w dalsza, trasę. Leśną ścieżką dojeżdżamy do Białych Ługów. W letnich miesiącach z uwagi na bezpieczeństwo nie zalecamy kąpieli, ale możemy się poopalać i mile odpocząć wśród stawów, pól i lasów oraz pokarmić łabędzie. Jadąc dalej prosto, dojeżdżamy do drogi krajowej (trasa Tarnów-Kraków) i kierujemy się na zachód w kierunku Borzęcina Dolnego. Drogą asfaltową docieramy do mostu w Borzęcinie Dolnym, przez który przejeżdżamy i tuż za nim skręcamy w lewo, kierując się w stronę Jacków-ki. Mostem zwanym Wielką Ławą przejeżdżamy na drugą stronę rzeki. Jadąc wałem wzdłuż Uszwicy kierujemy się w stronę szkoły. Na trasie możemy podziwiać przydrożne kapliczki (16), które zostały opisane w rozdziale pt. Zabytki Borzęcina.

Bogumiłowice PKP - Szczepanów (niebieski) - 35 km

Bogumiłowice PKP - Wierzchosławice - Dwudniaki - Brzeźnica -Czarnawa - Borzęcin - Przyborów - Szczepanów

To atrakcyjny szlak nizinny. Przebiega w terenie całkowicie płaskim z wyjątkiem końcowego podjazdu na wzniesienie z kościołem
w Szczepanowie. Niewątpliwą jego atrakcją są: kąpielisko Dwudniaki, Lasy Radłowskie - olbrzymi kompleks leśny z licznymi stawami, dzikim ptactwem oraz zabytki Szczepanowa i Borzęcina. Na terenach leśnych mogą wystąpić utrudnienia orientacyjne powodowane częstą dewastacją oznakowania szlaku. Wtedy pomocny jest przewodnik. Zalecany powrót do Tarnowa szlakiem czerwonym 17 lub (dla znudzonych jazdą rowerem) pociągiem ze stacji PKP Sterkowiec.

Początek szlaku przy wiadukcie linii kolejowej w Bogumiłowicach, 200 m na zach. od stacji PKP (190 m n.p.m.). Miejsce to jest węzłem trzech szlaków rowerowych biegnących do Szczepanowa.

Z punktu startowego przejeżdżamy pod wiaduktem, skręcamy w lewo na podrzędną asfaltówkę i jedziemy na zach., początkowo wzdłuż nasypu kolejowego i zabudowań, dalej drogą żwirową wśród pól. Docieramy do szosy na granicy Wierzchosławic. Tu skręcamy w prawo, w kierunku pn. i wśród zabudowy wsi dojeżdżamy do przecięcia z potokiem. Za potokiem skręcamy na drogę utwardzaną, mijamy zabudowę letniskową i drogą gruntową, miejscami piaszczystą, południowym skrajem lasu dojeżdżamy do kolejnych zabudowań i asfaltówki. Na niej skręcamy wprawo, a po 50 m na drodze głównej w lewo. Drogą tą jedziemy na zach. do rozdroża, na którym skręcamy w prawo. Stąd, jadąc w kierunku pn. przecinamy „przesunięte" skrzyżowanie i długą prostą, wśród gęstej zabudowy osiągamy kolejne skrzyżowanie (tu spotykamy szlak żółty 24). Skręcamy w lewo w kierunku zach. na drogę podporządkowaną i kolejną prostą, teraz bez zabudowy, przemieszczamy się pomiędzy zbiornikami wodnymi. Po prawej kąpielisko Dwudniaki z rozrzuconą zabudową domków rekreacyjnych, po lewej tereny eksploatacji żwiru i piasku. Dojeżdżamy do mostu na potoku Ulga Stąd kilkaset metrów na wprost przy leśniczówce - parking i początek długiej(2,5 km) ogólnodostępnej ścieżki przyrodniczo-leśnej. Skręcamy w prawo na drogę utwardzaną. Wzdłuż potoku i ogrodzeń działek z domkami kempingowymi dojeżdżamy do terenu otwartego kąpieliska; bar, sklep, parking i koniec drogi asfaltowej, którą z prawej dochodzi spotkany wcześniej szlak żółty 24 (drogowskazy) (195m)(7,0).Znajdujemy się na obrzeżach Lasów Radłowskich*. Lasy te to olbrzymi kompleks leśny o powierzchni ponad 7 tys. ha, należący do nadleśnictwa w Dąbrowie Tarnowskiej. Położony jest pomiędzy miejscowościami:Wierzchosławice, Wojnicz, Biadoliny, Borzęcin, Dołęga, Jadowniki Mokre,Wał Ruda, Radłów i Niwka. To lasy sosnowe (86%) z domieszką dębu, świerka, modrzewia, jesionu i grabu, na obrzeżach brzozy, na terenach podmokłych olchy. Głównym potokiem Lasów Radłowskich jest Kisielina, dopływ Wisły długości35 km; spotkamy go na pięciu szlakach: 05, 06, 17, 18 i 19.Wśród lasów - malowniczo położone stawy rybne: Błotnica i Okniska, Stradomski i Maruszka, Wróblic i Sledziowskie. Rezerwat przy Maruszce to najdalsze na pn. stanowisko szafranu spiskiego. W całym kompleksie występuje wiele gatunków zwierząt: sarny, jelenie, daniele, dziki, lisy, jenoty, borsuki oraz nieliczne łosie. Z ptaków na uwagę zasługują bocian czarny, błotniak stawowy, bielik, trzmielojad. Na stawach rybnych spotkamy ponadto łabędzie, czaple, kormorany, perkozy, kokoszki i kaczki: krzyżówki, czernice, łyski. Nocą spotkać można puszczyka, a także kilka gatunków nietoperzy. Nasz szlak zmienia kierunek, skręcając w lewo. Obok baru i leśniczówki Gospodarstwa Rybackiego (roczna produkcja karpia - 90 ton) wjeżdżamy w kompleks Lasów Radłowskich, przekraczamy potok Ulga, jedziemy drogą utwardzaną i po 1 km docieramy do pięknie położonego stawu Okniska. Dalej szlak, wiodący cały czas drogą główną, przecina rowy-cieki wodne i mija ciągnący się w pewnym oddaleniu po prawej duży staw Błotnica. Ogólnie zachowujemy obrany kierunek, przecinając liczne dukty leśne i rozdroża (znaki!). Na końcu dojeżdżamy do skrzyżowania (10,7).Na nim, za drogą główną, skręcamy w prawo w kierunku pn., dojeżdżamy do potoku Ulga (11,2), jedziemy wzdłuż niego, przekraczamy go i szerokim prostym duktem leśnym osiągamy połączenie z drogą dochodzącą z prawej (11,9). Stąd nadal w dotychczasowym kierunku, mijamy nieduży śródleśny staw i wyjeżdżamy na północny skraj lasów (12,8).Tu z lewej dołącza utwardzana droga leśna dająca możliwość powrotu na Dwudniaki trasą okrężną, po prawej zbiorniki wodne. Nasz szlak asfaltem na wprost obok gajówki (w zabudowie osady Brzeźnica) osiąga w kilka chwil szosę Radłów - Brzesko (190m)(13,l).Na szosie skręcamy w lewo w kierunku zach., mijamy rozdroże do Woli Radłowskiej i ostatnie zabudowania, przejeżdżamy mostem nad potokiem Kisielina (niedużego, lecz długiego dopływu Wisły) i ponownie wjeżdżamy w lasy. Pokonując dwa zakręty drogi, za krzyżem drewnianym dojeżdżamy do drogi leśnej (!) odchodzącej w prawo (zapora) (14,4). Skręcamy w nią i duktem w terenie płaskim osiągamy skrzyżowanie (15,1). Droga na wprost na pn. prowadzi bez szlaku i w sposób skomplikowany do przysiółka Bór (leśnictwo), skąd po przecięciu szosy Radłów - Szczurowa do szlaku 19 i miejsc upamiętniających błogosławioną Karolinę Kózkówną. Szlak nasz skręca w lewo w kierunku zach.; jedziemy przez las liściasty, dalej sosnowy długim odcinkiem prostej i na końcowym jej łuku osiągamy obrzeża lasu (16,4). Tu opuszczamy drogę główną, skręcając w prawo i przez zaporę wyjeżdżamy z lasu. Dalej szlak prowadzi drogą polną gruntową, wśród łąk i pastwisk do kolejnego odcinka leśnego. Przez młodniki i starodrzewia jedziemy bardzo

ładnym urozmaiconym terenem, mijamy rozdroże przy kapliczce na sośnie, szkółki, przecinamy dukty leśne. Zachowując cały czas kierunek zach., osiągamy obrzeża lasu przy grupie zabudowań. Teraz już krótko przez zadrzewienia i tereny bezleśne szeroką utwardzaną żwirem drogą dojeżdżamy do połączenia z asfaltem biegnącym z lewej ze wsi Czarnawa. Tu początek długich prostych odcinków szosy; najpierw wśród pól, potem wzdłuż pól i zabudowy wsi Borzęcin. Przecinamy szosę Borzęcin Dolny - Biadoliny. W centralnej części Borzęcina mijamy sklepy, urzędy, szkołę i obok pomnika II wojny światowej łączymy się ze szlakiem zielonym

19 biegnącym obwałowaniem rzeki Uszwica. Skręcamy w lewo i po kolejnych 200 m osiągamy skrzyżowanie z drogą główną przy okazałym murowanym kościele (190m)(21,6); plac, węzeł

autobusowy, węzeł szlaków, drogowskazy. W 1364 r. biskup krakowski Bodzanta Jankowski założył nad rzeką Uszwicą wieś zwaną początkowo Bodzentinem, później Borzęcinem. Obecny kościół Narodzenia NMP (odpust 8 września) pochodzi z 1730 r. Rozbudowano go w czasie I wojny światowej, a wieżę wysoką na 60 m ukończono w 1922 r. Cechą charakterystyczną jego architektury jest przemieszanie wielu stylów - neoromański portal i dwudziałowe okienka,

neogotyckie sklepienia, barokowa nawa oraz zwieńczenie kwadratowej wieży mające coś wspólnego z prawosławiem. Wewnątrz kościoła póżnogotycka Pięta, przed kościołem figury świętych. W Borzęcinie urodził się w 1930 r. i spędził dzieciństwo dramatopisarz

Sławomir Mrozek. Dalej szlak prowadzi drogą polną gruntową, wśród łąk i pastwisk do

kolejnego odcinka leśnego. Przez młodniki i starodrzewia jedziemy bardzo ładnym urozmaiconym terenem, mijamy rozdroże przy kapliczce na sośnie, szkółki, przecinamy dukty leśne. Zachowując cały czas kierunek zach., osiągamy obrzeża lasu przy grupie zabudowań. Teraz już krótko przez zadrzewienia i tereny bezleśne szeroką utwardzaną żwirem drogą dojeżdżamy do połączenia z asfaltem biegnącym z lewej ze wsi Czarnawa. Tu początek długich prostych odcinków szosy; najpierw wśród pól, potem wzdłuż pól i zabudowy wsi Borzęcin. Przecinamy szosę Borzęcin Dolny - Biadoliny. W centralnej części Borzęcina mijamy sklepy, urzędy, szkołę i obok pomnika II wojny światowej łączymy się ze szlakiem zielonym 19 biegnącym obwałowaniem rzeki Uszwica.

Skręcamy w lewo i po kolejnych 200 m osiągamy skrzyżowanie z drogą główną przy okazałym murowanym kościele. Szlak zielony 19 wiedzie na wprost, my skręcamy w prawo i przez most na Uszwicy (tu figurka św. Kazimierza) drogą główną wyjeżdżamy z zabudowy wsi. Po długim odcinku wśród pól mijamy pojedyncze zabudowania i sklep, dalej rozdroże do wsi Rudy Rysie i zatrzymujemy się na kolejnym rozdrożu, wiodącym w lewo do Borzęcina Górnego. Tu dogodne miejsce na „popas" przy lesie sosnowym i barze „Janosik"; boisko sportowe, niewielkie zbiorniki wodne. Na kolejnym odcinku szosy szlak wiedzie nas przez grupy zadrzewień, mija pojedyncze zabudowania i kręcąc wśród pól i łąk w płaskim terenie, po dłuższym czasie doprowadza do centralnego skrzyżowania wsi Przyborów. W Przyborowie warto zobaczyć: dwór z II pot. XIX w., murowany z drewnianą werandą, resztki parku z grupą egzotycznych drzew, nieduży staw. Wjeżdżając na drogę główną, skręcamy w lewo, w gęstej zabudowie mijamy ładne kapliczki (w lewo do dworu 500 m, a na rozjazdach (znaki!), kierując się w prawo, wyjeżdżamy na obrzeża wsi. Dalej jedziemy wśród pól, rzadkiej zabudowy, w zadrzewieniach, mijamy kapliczkę z Chrystusem Frasobliwym z 1850 r. i dojeżdżamy do lasu Hobot. Tu stawy z łowiskiem dla wędkarzy. Na stawach sukcesywnie od lat zarybianych można złowić 12 gatunków ryb, między innymi: karpia, amura, pstrąga, lina, suma, białą tołpygę. Stąd szosa wznosi się początkowo łagodnie, dalej stromo. Mozolnie, głębokim wąwozem osiągamy wzniesienie z zabytkowym kościołem w Szczepanowie - miejscowości św. Stanisława. Szczepanów. Na rozdrożu przy kościele łączymy się ze szlakiem czerwonym 17 biegnącym z Tarnowa przez Bogumiłowice trasą krótszą od naszej. Skręcamy w prawo na zach. i krótko obniżamy się do rynku w centrum Szczepanowa (225m)(30,5). Tu koniec naszego i czerwonego szlaku, tu również koniec szlaku górskiego żółtego biegnącego z Bogumiłowic przez Wojnicz (drogowskazy, sklepy).